In de ochtend maakten we een tocht van vier uur naar het bos. We kwamen weer de bekende reuze bomen tegen, zoals Canarium spec. Intsia bijuga en Uapaca spec. De Canarium bomen hebben grote steltwortels, waarin je je kunt verbergen. Onze gids Donnee liet zien hoe hij schuilt bij zwaar weer.
Ook kwamen we kleine krabbetjes tegen en kleine Mantella kikkers.
De helmut vanga, een karakteristieke vogel uit dit Nationale Park, vloog verschillende keren voorbij, maar het lukte mij niet hem te zien en te fotograferen. Ik kreeg wel de Madagascar flycatcher, een vogel met een bruine borst, op de foto.
Op de terugweg liepen we door het terrein van de Arol Lodge, waar we de red frontend lemuren zagen eten van de vruchten van een Ficus lutea boom.
Na de uitgebreide lunch zouden Corrie, Annelies en ik de plaatselijke basisschool gaan bezoeken. Ik had aan Donnee gevraagd of dat mogelijk was. Hij had die ochtend al toestemming gevraagd aan de mevrouw die daar les gaf. We moesten na de lunch even wachten totdat alle leerlingen weer binnen waren. Van ons terras in de lodge konden we zien of er nog leerlingen buiten aan het spelen waren. Om kwart over twee zagen we geen kinderen meer buiten en we liepen naar de school, die bestond uit 5 afzonderlijke huisjes die elk een klaslokaal bevatte. In elke klaslokaal zat een andere jaargroep. Alle groepen kregen tot voor kort door die ene schooljuffrouw les: ze moest dus de hele dag van het ene lokaal naar her andere lokaal lopen. Sinds kort was er nu ook een schoolmeester, die twee groepen onder zijn hoede had genomen.
We zagen 3 groepen, 2 van de juffrouw en 1 van de meester. Er waren in de klaslokalen keurige banken en tafels, maar er waren weinig schriften en boeken te zien.
Bij de oudste groep van de juffrouw moest een meisje het Frans van het schoolbord voorlezen. Bij een verkeerde uitspraak van een woord werd ze meteen gecorrigeerd door de juf. Ik maakte een aantal videofragmenten, die over enige tijd op YouTube zullen verschijnen.
De rest van de middag ging ik verder met boek van Dan Brown: het verloren symbool. Ik had de dwarsligger van Marcia gekregen en ik wilde het bij terugkomst in Tamatave daar weer uitgelezen achterlaten.