Het was wee een lange zit van Antananarivo naar Parijs. We vertrokken bijna een uur te laat. Ik had een stoel gekregen vlak bij de toiletten, wat wel goed uitkwam. Na zes weken geen enkele probleem te hebben gehad met mijn gezondheid (in tegenstelling tot anderen in de groep) kreeg ik nu last van diarree.
De plek waar ik zat was ook geschikt om bedjes voor baby’s op te hangen. Ik bleek naast twee vrouwen met twee baby’s te zitten, die een groot deel van de nacht huilden. Ook moest een van de vrouwen er regelmatig langs. Kortom, ik zat op een rotplek.  Gelukkig was er weer de afwisseling van een vliegtuigmaaltijd aan het einde van de vlucht, toen we bijna boven Frankrijk zaten.

Doordat ons vliegtuig naar Parijs vertraagd was, hadden we heel weinig overstaptijd op luchthaven Charles de Gaulles: nog geen twintig minuten. In die tijd moesten we weer door een douanepost en werden onze dagrugzak en onszelf weer onderzocht op wapens. Toen we bij de gate aankwamen, was de boarding gesloten. Bij de balie van Air France konden we boarding passen voor een vlucht twee uur later naar Amsterdam krijgen.

Op Schiphol hadden we nog wat problemen met de bagage.  Een deel van de bagage, van Annelies en Jan, was niet aangekomen. Die zou met een vlucht later aankomen. Nadat Annelies en jan jun gegevens bij de KLM balie achtergelaten, gingen we naar buiten. We namen afscheid van elkaar. Het was een mooie reis geweest, die in harmonie was gemaakt. We zouden elkaar weer zien op een reünie.